- chiromancja
- chiromancie
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
chiromancja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wróżenie na podstawie linii wewnętrznej strony dłoni; wróżenie z ręki <gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chiromancja — ż I, DCMs. chiromancjacji, blm «wróżenie i określanie charakteru z linii dłoni» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
chirologia — ż I, DCMs. chirologiagii, blm 1. → chiromancja 2. «sposób porozumiewania się głuchoniemych za pomocą ruchów palców rąk; miganie» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
chiromanta — m odm. jak ż IV, CMs. chiromantancie; lm M. chiromantanci, DB. chiromantatów «człowiek zajmujący się chiromancją» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego